Kapsayıcı rasyonel karar alma modelinin sağlıklı ve öngörüldüğü bir şekilde işleyebilmesi bazı varsayımlara dayanmaktadır. İdarecilerin var olan problemler içerisinden en doğru olan problemi seçebildikleri, seçtikleri problemi çözmek için gerekli olan tüm bilgilere ulaşabildikleri, tüm olası seçenekleri bularak, bunları somut ve nesnel ölçütlerle kıyaslayıp sıralayabildikleri, her bir seçeneğin gelecekte ortaya çıkabilecek olumlu ve olumsuz yönlerini hesaplayarak en optimal olanı bulabildikleri varsayılmaktadır. Bu karar alma modelinin sınırlılıkları ise problemin her zaman açık bir biçimde ifade edilememesi, karar almak için tüm verilerin toplanamaması, problemi çözmek için gerekli tüm seçenekleri bilmenin olanaklı olmadığı, karar alma ölçütlerinin her zaman nesnel olarak belirlenememesi ve sayısallaştırılamaması, ölçütler ile seçeneklerin birbirinden ayrıştırılamaması, karar alıcının olumlu ve olumsuzlukları kıyaslayarak en optimal seçimi yapamaması olarak sıralanabilir.