1960’lı yıllardan başlamak üzere ortalama her 10 yılda bir rekabet unsuru önemli hale gelmiştir. 1960’lı yıllardaki rekabet unsuru “üretim” idi. O tarihlerde en fazla malı ya da hizmeti üretebilenler bunu başaramayanlara oranla güçlü hale geliyorlardı. 1970’li yıllarda buna ikinci rekabet unsuru olan “maliyet” eklendi. Yani 1970’li yıllarda en fazla malı ya da hizmeti en düşük maliyet ile üretebilenler sektörde ön plana çıkıyorlardı. 1980’li yıllarda ise bunlara üçüncü rekabet unsuru olan “kalite” eklendi. Diğer bir deyişle, en fazla malı ya da hizmeti en düşük maliyet ile ve en yüksek kalitede üretebilenler rekabet anlamında güçlü hale gelmeye başladılar. 90’lı yıllarda ise bunlara dördüncü ve son rekabet unsuru olan “hız” unsuru eklendi. Artık bu yıllardan sonra en fazla malı ya da hizmeti en düşük maliyetle ve en yüksek kalite ile üretebilen ve müşterinin ihtiyaç duyduğu anda ayağına götürmeyi başaran işletmeler güçlü hale gelmeye başladılar.