Tüm gücü tepede toplamış, hesap verilebilirliği olmayan ve güçler dengesi içinde hareket etmeyen bir iktidarın sermaye sahiplerine karşı vereceği sözler (reform yapılması, para biriminin değerinin sabit tutulması, fikri telif kanunlarının uygulanması gibi), yasama ve yargı oranları tarafından denetlenme ve kısıtlanmaya açık bir yürütmenin vereceği sözlerden daha az inandırıcıdır. Otoriter liderlerin inandırıcılık problemi, bu liderlerin verdikleri sözlerden dönmelerinin ülke içinde kendilerine getireceği görece zararın az olmasından ileri gelmektedir.