Yargı yetkisi, kanton mahkemeleri tarafından kullanılır. Federal kanunların uygulanmasını denetlemek yetkisi, İsviçre Anayasası (İsAy m.189) tarafından, Yüksek yargı organı Federal Mahkeme’ye verilmiştir. Federal Mahkeme ilk derece Federal Mahkemeler, Federal İdare Mahkemesi ve Federal Ceza Mahkemesi ile kanton mahkemeleri tarafından verilen karar ve hükümlerin son inceleme merciidir. Federal İdare Mahkemesi federal idarenin eylem ve işlemlerine karşı yapılan başvurulara bakar. Federal İdare Mahkemesi’nin bazı kararlarına karşı Federal Mahkeme’ye temyiz başvurusunda bulunulabilir. Federal Ceza Mahkemesi ise ilk derece mahkemesi olarak, Konfederasyon’un yargı yetkisine giren suçlara ilişkin yargılamayı yapar (örneğin, terör suçları, vatana ihanet, kara para aklama suçu, organize suçluluk).  İsviçre’de yargıçların hukukçu olması şartı aranmaz. Seçme ve seçilme hakkına sahip her vatandaş, kanunda öngörülen kriterlere uymak şartıyla Federal Meclis tarafından Federal Mahkeme yargıcı olarak seçilebilir. Uygulamada, Federal Mahkeme yargıçlığına yalnızca yüksek nitelikli hukukçular seçilmektedir. Yargı bağımsızlığı, İsviçre Anayasasının 191c maddesinde teminat altına alınmıştır. Federal Mahkeme’nin verdiği kararlar yalnızca kendisi tarafından, kanuna uygun olarak iptal edilir ya da değiştirilebilir. Yüksek Federal Mahkeme, tam anlamıyla bir anayasa mahkemesi değildir. Federal kanunların anayasaya uygunluğunu denetleyemez (İsAY m. 190). Ancak bu durum, Federal Mahkemenin federal kanunlar dışında kalan diğer federal düzenlemeleri (federal tüzük ve yönetmelikler) ve kanton kanunlarının, tüzük ve yönetmeliklerinin Federal Anasayasaya uygunluğunu denetlemesine engel değildir. Doğru yanıt C'dir.