1970’lerde Fordizme dayalı sermaye birikimi geçerliliğini yitirmeye başlamıştır. Fordist sermaye birikimi rejimi kitle üretimi, kitle tüketimi, ulusal temelli Keynezci
talep-yönetim düzenlemeleri, ulusal temelli toplu sözleşmeler ve gelirin yeniden bölüşümünü sağlayan sosyal devlet politikalarına dayanmaktaydı. Fordizm sonrası (Post-Fordizm) küresel sermaye birikimi süreci içinde esnek üretim olgusu ortaya çıkmıştır.