Cohen ve Rogers’ın yaklaşımı -radikal demokrasi yaklaşımlarının tamamını temsil etmemekle birlikte, radikal sol çevrelerde yaygınlık kazanmıştır- böyle bir bakışın tüm özelliklerini taşımaktadır. Rogers ve Cohen’e göre, demokrasinin radikalleştirilmesi, geçmişte olduğu gibi işçi sınıfına tek başına yüklenebilecek bir görev değildir. Sivil toplum kuruluşları, bu tür bir sürecin en asli unsurları olarak görülmelidirler. Siyasal sistemde, büyük ölçekli sermaye lehine yaratılan eşitsizlikler, siyasal partilerin temsiliyet konusundaki başarısızlıkları, toplumun çoğunluğunu oluşturan kitlelerin siyasal sistemden dışlanması vb. sorunların aşılması, sivil toplum içindeki örgütlenmelerin harekete geçirilmesi ile mümkündür. Ancak, Cohen ve Rogers birçok radikal çoğulcudan ayrılarak, sivil toplumun harekete geçirilmesi konusunda, (yerel) devlete önemli görevler yüklemektedirler. Çünkü sivil toplum kuruluşlarının harekete geçirilmesi ve örgütlü hale getirilmesi sivil toplumun kendi içinden gerçekleştirilemez.