Demokratik işleyişin en etkin biçimde gerçekleşmesi çok sayıda alandan doğan taleplerin en iyi biçimde temsil edilmesine olanak sağlamasına bağlıdır. Bu nedenle, istisnasız bütün çoğulcular merkezileşmiş devlete eleştirel bir duruş sergilerken, yerinden yönetimin kendi başına bir değer olduğunu savunurlar. Bu tercihin en önemli nedeni, yerinden yönetimin katılıma olanak sağlayan çoklu kanallar açması ve böylece “demokratik despotizm”i, yani devletin belli bir grubun eline geçmesini önlemesidir. Bu
tanımlamaların da gösterdiği gibi, tarihsel olarak, çoğulcu yaklaşım yerel yönetimlere ilişkin en yaygın bakış açısı, bir anlamda “resmi kuram ve ideoloji” olmuştur.