1960’ların sonları ve 1970’lerin başlarında bu ulus-devlet temelli ve sınırlı kent süreci görüşü, radikal kent yaklaşımının yükselmesi ile işlevsiz hale gelmiştir. Bazı akademisyenler, mesela Lefebvre, Castells ve Harvey, kenti Marksist bakış açısından incelemeye başlamış, modern kentleşme süreçlerinin kapitalist sistemle ilişkili olduğunu savunmuş ve kentlerin bu kapitalist özelliğini analiz etmeye başlamışlardır. Bu yaklaşıma göre günümüz kentleri, özellikle sermaye birikimi ve sınıf çatışmasını da içeren kapitalist üretim tarzı ile bağlantılı olan sosyal süreçlerin mekânsal somutlaştırılmış hallerinden başka bir şey değildir.