1973 yılında İstanbul’da birinci boğaz köprüsü ulaşıma açılmıştır. Boğaz Köprüsü ve otoyollar ile İstanbul’un Anadolu ve Avrupa yakası arasında ve yol güzergâhında gidiş ve gelişi kolaylaştırmıştır. Bu yol sistemi aynı zamanda özel araçla yolculuk etmeyi teşvik etmiş ve işyeri ile konut arasındaki ilişkinin özel arabaya bağımlı bir şekilde oluşmasına neden olmuştur. Ayrıca bu yol sistemi, köprü üzerindeki araç trafiğinin kısa bir süre içinde büyük yoğunluk kazanmasına yol açmıştır. Bu nedenle, fazla uzun olmayan bir zaman içerisinde ikinci bir köprünün yapılmasına ihtiyaç duyulmuştur.