Topluluklar ilk aşamada mağaralar ve korunaklı kayalıklar gibi doğal yapıları geçici barınma için kullanmışlardır. Sürekli yer değiştirme söz konusu olduğu için belirli bir mekânsal yapı bulunmamaktadır. Bunu izleyen aşamada topluluklar değişen avlanma bölgelerinde kontrolü sağlayabilmek için daire tabanlı geçici barınaklar yapmaya başlamışlardır. Bu barınaklar taşınabilir olduğu ve/veya kimi zaman taşkın gibi doğal olaylardan zarar görüp yıkıldığı için yerleşik düzen henüz oluşmamış, topluluklar sürekli besin bulabilmek için mevsimsel olarak mekânda hareket eder durumda kalmışlardır. Bu yer değiştirme sürecinin sonrasındaki aşamada ise dağınık geçici kamplar kurulmaya başlanmıştır. Bu oluşumlar daha çok doğanın olumsuzluklarından korunmak ve yabani bitki toplayıcılığı için önemli olmuştur. Ayrıca bu kampların yarı-yerleşik yapılar olduğu da söylenmektedir. Zaman içerisinde yabani bitki toplayıcılığı ve mevsimlerin gözlemlenmesi ile topluluklar ilkel düzeyde tarımsal faaliyetlere başlamıştır. Bunun sonucunda da barınaklar köy yerleşimlerine benzer şekilde bir araya gelmeye başladıkları aşamada köy devletlerini oluşturmuştur.