Özellikle büyük kentlerin merkezindeki nüfus yoğunluğunu azaltmak için, hükümetlerin çevrekentlerdeki konut yapımını özendirdikleri görülmüştür. Bu özendirme önlemleri arasında en fazla rastlanılan çevrekentlerde ev yapacaklara veya alacaklara kredi vermek veya ucuz fiyata devlet arazisini satmak şeklinde karşımıza çıkmaktadır.

Bu yöndeki diğer özendirme önlemleri şunlar olabilir:
• Emekli olanlara özel kredi sağlamak, konut kredisi almış olanların ödedikleri faizlerin gelir vergisi
matrahına mahsup edilmesi, devletin çevrekentlerden kent merkezine çeşitli amaçlarla geliş ve gidişi kolaylaştırıcı ulaştırma politikası izlemesi gibi.
• Siyasi iktidar, yukarıda belirtilen yollarla, çevrekentlere yerleşmeyi özendirmek için “kent ve bölge planlamasını” araç olarak da kullanabilir. Esasen kent ve bölge planlamasının sonuçlarından bir tanesinin “çevrekentleşme” olduğu kabul edilmektedir.
• Kent ve bölge planlaması sonucunda çevrekentlere yerleşme özendirilebileceği gibi, kentlerin belediye sınırlarının hizmet üreten mahalli idare birimlerinin imkanlarını aşacak boyutlara ulaşması
halinde, çevrekentleşme bir zorunlu sonuç olarak karşımıza çıkabilir. Bu durumda, siyasi iktidarın,
hizmet açısından normal fiziki sınırlarına ulaşmış olan kentlerin bu sınırları dışında kalan yerleşme
alanlarını, çevrekentler olarak kabul etmesi gerekmektedir.