Osmanlı İmparatorluğu’nda müzecilik hareketleriyle sınırlı kalan kültür ve tabiat varlıklarını koruma hareketinden sonra 1869 yılında I. Asar-ı Atika Nizamnamesi'nin uygulamaya rehber oluşturması bu alandaki ilk yasal düzenleme girişimine karşılık gelmektedir. Bu ilk yasanın getirdiği en önemli sınırlama, yabancı araştırmacıların yapacakları arkeolojik kazıların izne tabii tutulması ve buluntuların yurt dışına çıkarılmasının yasaklanması olmuştur. Süreç içinde Yasa’da 1874, 1884 ve 1906 yıllarında değişiklikler yapılmıştır. 1906 yılında yürürlüğe konan Asar-ı Atika Nizamnamesi Cumhuriyet Dönemi’nde de 50 yıl kullanılmıştır. Koruma konusundaki yetersizlikler karşısında bu kez de 28.07.1912 tarihinde Muhafaza-i Abidat Nizamnamesi yürürlüğe sokulmuştur.