İnsan eylemlilikleri, Kalvinizmin ilkeleri çerçevesinde; insanların günah dünyasından kurtulmaları için Tanrı için çalışmalıdır yaklaşımıyla örgütlenmiştir. Birey, mantıksal bir değerlendirme ile değil, fakat psikolojik bir eğilimle günahlarından kurtulmak adına tanrı için çalışmayı tercih etmiştir. Dünyevi hazları ve lüksü reddederek Tanrı için çalışma eylemi, toplumsal yaşamın ekonomik örgütlenmesi için temel bir motif olmuştur. Bireyin toplumsal eylemini etkileyen motifler, Avrupa’da kapitalizmin oluşumu için gerekli sermayenin birikimine neden olurken ekonomik gelişmeyi de etkilediği düşünülmektedir.