13. yüzyılda ortaçağ kültürünün gelişimi doruk noktasına ulaşır; 14. ve 15. yüzyıllar ise, bu yükselişin ardından gelen krizli bir süreçtir. 13. yüzyılda yaşanan yükselişe zemin hazırlayan en önemli etken, şehirleşme ve şehir kültürünün oluşmasıdır. 11. yüzyıldan itibaren yaygınlaşan tarımsal yerleşim birimlerinin yerini, 13. yüzyılda sayıları giderek artan şehirler almıştır. Şehirleşmeyle birlikte ticarî ve ekonomik faaliyetlerde de bir canlanma yaşanır. Şehirler, aktif birer üretim ve tüketim merkezi haline gelmeye başlar. Şehirlerde zanaat kolları çeşitlenir; ayrıca uluslararası ticaret yaygınlaşır.