İngiltere’de 1944’te ve 1947’de yürürlüğe giren ‘Şehir ve Kır Planlama’ yasaları ile mimari ve tarihsel yönden önemi olan yapıların korunması için geniş kapsamlı listeler hazırlanması öngörülmüş, yapıların izinsiz değiştirilmesi ve yıkımı yasaklanmıştır. 1953 tarihli ‘Tarihi Binalar ve Eski Anıtlar Yasası’ ile ‘Tarihi Binalar Konseyi’ kurulmuş, korunması öngörülen yapıların bakımı ve onarımı için parasal yardım sağlanmıştır. Aynı şekilde 1962 tarihli ‘Yerel Yönetimler (Tarihi Yapılar) Yasası’ ile de tarihi eserlerin korunması için ilgili bakanlıkça parasal destekte bulunulmasına karar verilmiştir. 1967 yılında çıkarılan bir diğer yasa, yerel yönetimleri tarihi ve mimari değeri olan alanları saptayıp denetlemekle görevlendirmiş ve planlamaya ‘Koruma Alanı’ kavramını sokmuştur.