Leone Battista Alberti, geçmiş çağların kalıntılarındaki güce uyarak, bunları kopyacılık yoluyla değil, planlamada, yapıda, bezemede ve biçimde fikir ve görüş kaynağı olarak kullanmıştır. 1485’de Floransa’da yayınlanmış ‘Mimarlık Hakkında On Kitap’ adlı eserinde, Alberti, amaca uygun, faydaları ve göze güzel görünme anlayışını, devrimci olarak değil, yenileyici ve bağdaştırıcı bir tutumla yerine getirmek istediğini belirtir.