İnsanın iki ayrı cinsiyette olması, yeni doğan her çocuğa farklı bir genetik yapıya sahip olma şansı vermektedir. Bütün kültürlerde de bu iki cinsiyetle ilgili soyutlaştırmalar ve somutlaştırmalar yapılmakta, sonuçta biyolojik özelliklerin kültürel sonuçları iletişim davranışlarımızı belirlemektedir. Erkek ve kadınlar için kültür tarafından “uygun” görülen davranış örüntüleri küçük yaşlardan itibaren çocuklara öğretilir.
Hangi cinsin, hangi bağlamda, nasıl davranacağı toplumsal senaryolar yoluyla ezberletilir. Daha sonra benzer bağlamda, benzer davranışlar gösterilerek “uygunluk” sağlanmış olur.