“Aydınlanma düşüncesi”, kendi zihinsel ürünleri dışında, insanın yaşamını biçimlendirecek hiçbir ilke ve değeri kabul etmez. 17. yüzyılın başından başlayarak, Batı dünyasında egemen olan bir anlayış tır. “Aydınlanma Dönemi” ise Batı dünyasında, Rönesans ve Reform hareketleriyle başlamıştır. Önceleri Kilise’nin dogmalarına bir başkaldırı niteliğindedir. Zamanla, dinin yol göstericiliği reddedilmiştir. İnsanın ilerlemesinin ancak, akıl ve bilim sayesinde gerçekleşebileceği savunulmuştur. Tüm bu özellikler, “aydınlanma düşüncesi”nin egemen olduğu ve zihinsel dönüşümün oluştuğu dönemi tanımlar. Aydınlanma Dönemi’nin toplumsal koşullarını birkaç yüzyıl öncesinden hazırlayan ögeler şunlar olmuştur: Nüfus artışı ve kentlerin gelişmesi, matbaanın icadı ve gazetelerin yaygınlaşmaya başlaması, eğitimin yaygınlaşması, ticaret ve sanayinin gelişmesi, üretim ilişkilerinin değişmeye başlaması, ücretli emeğin ve para ekonomisinin ortaya çıkmasıdır.