İletişim araçları doğal ve yapay olarak ikiye ayrılmaktadır. Doğal araçlar: iletişimi üretmek için gerekli olan ve varoluşla gelen öğelerdir. Doğal araçlar insanın (a) vücut organları (göz, kulak, el, ses telleri gibi) ve (b) kendi dışındaki doğa ve diğer varlıklardır (hava, yer, su, güvercin, at, eşek, deve gibi). İnsan duyuları, sesi oluşturmak için gerekli solunum sistemini, ağız ve dili, ses dalgaları için gerekli havayı, tokat atmak veya el sıkışmak için eli ve emeği gerektirir. Yapay araçlar: iletişimi üretmek için gerekli teknolojidir: Keser, kürek, oklava, kağıt, kalem, mürekkep, orman ürünleri, kılıç, ok, yay, bıçak, balistik füzeler, kimyasal silahlar, elektrik enerjisi, tamtam, duman, tel, kablo, basın teknolojisi, televizyon ve bilgisayar, gramofon, plak, film, yapay uydular, polis copu, işkence aletleri ve para bu teknolojilere birkaç örnektir.