Sözün sembollerle kaydı, sözlü iletişime yazılı olanın eklenmesiyle başlar. Yazının eklenmesi de ekonomik ve yönetimsel gereksinimlerin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Yazının gelişmesinde yazı yazma aracı ve üzerine yazılan araçlar, yaşanan bölgenin doğal yapısından ve üretim ilişkilerinden etkilenerek şekillenmiştir. Bu araçların çıkması ve gelişmesi Asya’da başlamış ve oradan Avrupa’ya yayılmıştır. Bu açıdan; Çinliler ve Hintliler bambu yapraklarına kızgın iğne ile keten ve ipek kumaş üzerine fırça ile yazmışlardır. Bunlar şerit hâlinde bir değneğe sarılarak bir kitabı oluşturuyordu. Pahalı olan ipeğin yerine sonradan paçavra, kenevir, dut ağacı kabuğu ve bitki yapraklarından elde edilen kağıt hamuru kullanılıyordu. Her şey sözün sembollerle kayıt altına alınmasını amaçlıyordu.