Kişinin kendi kendisiyle ve dışıyla ilişkisinde olduğu gibi, grup içinde ve gruplar arası ilişkilerde çeşitli boyutlarda anlaşmazlık ve çatışma kaçınılmaz bir insan gerçeğidir. Anlaşmazlık ve çatışma grup içinde bireysel veya gruplar arası süregelen mücadeleleri yansıtan gözlemlenebilen (davranışlar) veya gözlemlenemeyen (duygusal) nitelikler taşır. Çatışma “ya hep ya hiç” biçiminde olduğunda (zero sum conşict), bu çatışma bir tarafın tümüyle kaybını, tümüyle vazgeçmesini ve boyun eğmesini gerektirir. Çoğu çatışmalarda çok kazananla az kazananlar vardır çünkü bir tarafın kazanması diğer tarafın kaybetmesinin bir fonksiyonu olarak ortaya çıkar. Bu durum çoğunlukla kaynakların kıtlığına ve kıt kaynaklar üzerindeki rekabete bağlanır. Aslında kaynak kıtlığı gibi gerekçeler kaynakların kontrolünü ve yoksun bırakmayı meşrulaştıran ideolojik biçimlendirmelerdir. Bir şeyle ilgili olarak “ne olduğu” üzerindeki çatışma bilişle ve bilinç yönetimiyle ilgili bir çatışmadır. Değerler, yani ne olması gerektiği, üzerindeki mücadele hem sistem üzerinde bir çatışma hem de sistemin ideal tipi veya iş yapış biçimini meşrulaştıran çatışma olabilir. Nasıl yapılması gerektiğiyle ilgili mücadele süreç ile ilgilidir. Kendini ve diğerlerini tanımlama üzerindeki mücadele ise kişisel çatışmadır.