1957 ile 1961 arası, Türkiye’de reklamcılar açısından karanlık yıllar olarak tarihsel yerini alır. 27.11.1957 tarihli Bakanlar Kurulu kararnamesi ile gazete ve dergilere ilân verme hakkı sadece Resmi İlânlar S¸irketi’ne tanınır. Böylece ajanslar ve prodüktörlerin yayın organlarıyla doğrudan doğruya ilişki kurma imkanları ellerinden alınmıştır. 7.1.1961 tarihinde yürürlüğe giren 195 sayılı kanunla Basın İlan Kurumu kuruldu. Resmi ilânlar ile yabancı kaynaklı reklamların bu kurum kanalıyla yayımlanması şartı getirilerek, bütün ilân ve reklamlar serbest bırakıldı. Ülkemizde reklamcılığın kültürel, ekonomik ve sosyal hayattaki yeri ve ekonominin içindeki etkinliği, 1970’den sonra giderek artan bir gelişme göstermiştir. Reklamcılığın gelişimini hızlandıran etkenlerin başında hiç şüphesiz ki bu yıllardan itibaren, TRT Kurumunun televizyona reklam kabulüne başlaması gelmektedir. Türkiye’de televizyonun reklam medyası olarak ilk kullanımı 3 Mart 1972’dir. Ardından da renkli yayına geçiş, özel televizyon ve radyoların açılışı, kablolu televizyon, teleteks, internet gibi olanakların ortaya çıkışıyla birlikte; Türkiye’deki reklamcılık sektörü tüm çağdaş reklam ortamlarından yararlanmaya başlamıştır. 1980 sonrasında 24 Ocak kararlarıyla uygulanmaya başlanan serbest piyasa ekonomisi iç pazardaki rekabeti artırmış aynı zamanda reklamcılık sektörünün kapılarının da çok uluslu yabancı şirketlere açılmasına neden olmuştur. Çokuluslu şirketlerin pazara girmeleri, onlar adına reklam faaliyetlerini yürüten profesyonel firma ve kişilerin de Türkiye’ye girmesine yol açmıştır. Bu nedenle Türkiye reklamcılık sektörü yeni bir döneme girmiştir.