Radyonun, toplumda en çok aranan haber alma aracı olarak ön plana çıktığı bir dönemdir. Dönemin hassasiyetinin bir sonucu olarak kitle iletişim araçları hükümet yanlısı olarak kullanılır.

Radyoculuğun kurumsallaşmaya başladığı bu yıllar, yayınların gerek süre, gerekse içerik açısından eğitici içerikli programların daha yoğun olduğu dönemlerdir. Bu dönemde radyo hükümetin sesi olarak işlev görmüştür.

Siyasal iktidarlar radyoyu güçlerini arttırmak amacıyla kullanmışlardır. Demokrat Parti iktidarı radyoyu etkili bir propaganda aracı olarak görmüş ve bu aracı kendisinin dışında hiçbir partinin kullanmasına izin vermemiştir.

Radyo yayınları programlarda daha özgür bir düşünce ve tartışma ortamı sağlanır. Söz programlarında radyo teknikleri daha çok kullanılmaya başlanmış, programlar dil, anlatım ve sunuş açısından aşama göstermiştir.

Çeşitli gazeteler ve girişimciler, özel radyo televizyon yayınları yapma çabasına girmişlerdir. “Yasal olmayan yayın”, “yasak yayın” ya da “korsan yayın” adları  verilmiştir.