İletişim en yalın tanımıyla bilgi, düşünce ve davranışların aktarılması sürecidir (İlal, 1997). İnsan, ileti alışverişi anlamında iletişim kurma yeti ve becerisine sahip tek varlık olmadığı gibi, simge (sembol) üretme özelliğine sahip tek canlıdır. Bu özelliğiyle başkalarına yalnız duygularını iletmekle kalmaz, aynı zamanda duygu ve bilgilerini biriktirip aktarma olanağına sahiptir. Bu sayede iletiler mekânsal ve zamansal şartlara bağlı olmaksızın iletilebilir. Duyulanlar, görülenler, duygular, düşünceler farklı mekânlara taşınabilirken bilgi ve birikimlerin nesilden nesile aktarılması da mümkün olabilmektedir.