Türkiye’deki sendikalaşma süreci Batı ülkelerine göre biraz daha farklı bir işleyiş sürecine sahiptir. Osmanlı İmparatorluğu döneminden cumhuriyetin ilk yıllarına kadar sendikal haklara yönelik toplumsal bir talebin olmadığı görülmektedir. Bu süreçte ülkemizdeki Örgütlenme hakkını; sivil toplum örgütleri gibi örgütlenmelerin ve sendikal hakların oluşmasını modern dünya ülkelerinin etkisi ve baskıyla devletin kendisi topluma önermek zorunda kalmıştır.

17 Şubat 1923’te Cumhuriyet hükümetinin ekonomik kalkınma programını saptamak amacıyla, Atatürk tarafından düzenlenen İzmir İktisat Kongresi sendikal örgütlenme açısından önemli bir yer tutmaktadır. Çünkü bu tarihte işçiler kısmen de ayrı olsa örgütlenmenin verdiği etkiyle hükümet tarafından bir varlık olarak kabul edilip, kongreye çağrılmışlardır.