1961 Anayasasının yürürlükte olduğu dönemde yürürlüğe giren 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu (DMK) md. 4/A, “Mevcut kuruluş biçimine bakılmaksızın, Devlet ve diğer kamu tüzel kişiliklerince genel idare esaslarına göre yürütülen asli ve sürekli kamu hizmetlerini ifa ile görevlendirilenler, bu Kanunun uygulanmasında memur sayılır...” hükmü ile kanun koyucu, devlet sektörü ve kamu hizmetlerinde baremli, baremdışı, daimi hizmetli, geçici hizmetli, bütçenin R, S cetvellerinden ücretli, teknik personel, çok geniş ölçüde istisnai mevkilerde istihdam gibi önceki farklı istihdam şekillerinin sakıncalarını gidermek için tek istihdam şekline yönelme arzusunu taşımıştır.