N. Kaldor’un geliştirdiği kritere göre bir politikanın uygulanması sonucunda ortaya
çıkan yeni durumdan kazançlı çıkacak olanlar,zarar görenlerin kayıplarını tam olarak telafi etseler bile, hala kazançlı iseler yeni durum bir sosyal iyileşme olarak algılanmalıdır. Yani yeni durumda sosyal refah artmıştır. Kayıpların telafisi ya da tazmini ilkesinin uygulandığı bu kriterde kazanan, kaybedenin zararını ödese bile
kazançlı çıkmaktadır. Benzer bir kriter J. R.Hicks tarafından geliştirilmiştir. Hicks’e göre bir politika uygulamasından zarar görenler, bu politikanın uygulanmaması için, önerdikleri parasal ödemelerle kazançlı çıkanları ikna edemiyorlarsa bu durum bir sosyal iyileşmedir.Dikkat edilirse Kaldor’un ve Hicks’in kriterleri
aynı olgunun iki farklı yönünü ortaya koymaktadır. Her ikisi de kayıplarla kazançların karşılaştırılmasına dayanmaktadır.