Hızlı kentleşme sürecinin temel nedenleri, teknolojik gelişme, uygun tarım arazilerinin marjinal sınırlara kadar kullanılması, toprak sahipliğinin bölünmesi ve kutuplaşması gibi “kırın itim- itici faktörler” ile birlikte hızlı nüfus artışıdır. Bir diğer neden, ulaşım olanaklarının artması, altyapının özellikle ulaştırma bağlantılarının 1950’li yıllardan
sonra hızla gelişmesi, kırın köy yerleşmesinin dışına açılması, aynı şekilde haberleşme olanaklarının artması sonucunda dış dünya ile ilişkilerinin güçlenmesini sağlayan iletici faktörlerdir.
Genellikle büyük kentlerimizde odaklanan sanayi yatırımları ve yaratılan iş fırsatları ve kentin sunduğu eğitim, kültürel, sosyal, eğlence vb. olanaklar gibi “çekici faktörler” de kırsal alanlardan göçü kentlere yönlendiren nedenlerden bir diğeridir.