Postmodern Feminizm diğer feminizmlerden farklı olarak kadınlarla erkekler arasında temel farklılıklar olduğu varsayımına karşı çıkar ve bu tip ikili karşıtlıkların dünyanın modernist algılanışının ürünü olan varsayımsal ve yapay ikilikler olduğunu savunur. Postmodern feministler cinsiyet ve toplumsal cinsiyet arasında daha önceki feministlerin yaptığı ayrımı reddetmiş, cinsiyetin de toplumsal cinsiyetin de kategorik olarak toplum tarafından üretildiğini savunmuşlardır. Postmodern feminizm kadınların ezilmesine yol açan nedenlerin neler olduğuna dair açıklama yapan ya da kadınların özgürleşmesi için atmaları gereken adımları sıralayan tarzdaki feminist düşüncelere de şüpheyle yaklaşır. Hatta Hélène Cixous gibi bazı postmodern feministler feminist veya lezbiyen terimlerini bile fallus merkezli düşünceyle ilişkili görür, reddeder ve özgürleşmek isteyen kadınların farklılıkları engelleyen bir birlik ima eden bu tip terimlerden uzak durmaları gerektiğini düşünürler. Postmodern feminizme göre her birey, yaşamlarında yer alan çoklu baskı sistemlerinden farklı düzeylerde etkilenir, bu nedenle radikal feministlerin yaptığı gibi kadınların deneyimlerini evrenselleştirmek ya da kadınların kendi aralarındaki ortak özelliklerin, erkeklerle kadınlar arasındaki ortak özelliklerden daha fazla olduğunu kabul etmek problemlidir. Postmodern feminizm bunun yerine etnik durum, sınıf ve cinsel yönelim gibi açılardan kadınlarla erkekler arasındaki benzerliklerin ve kadınların kendi aralarındaki farklılıkların kabul edilmesi gerektiğini savunur. Böylece kadınların birbirleri üzerinde kurduğu baskı da görünür olacaktır.