19. yüzyılda Avrupa’da ulus devletlerin doğuşuyla müze, yeni ulusların siyasi itibarıyla özdeşleşerek bir kültür sembolü, ekonomik gücün bir simgesi olarak yeni bir kimlik kazanır. Ulusal müzelerle birlikte, koleksiyonlar milliyetçiliğin dışa vurum aracı hâline gelirken, müzeler de birer araştırma kurumuna dönüşerek, derin çalışmaları ve araştırma eğilimleriyle bu çabaları geleneksel olarak destekleyen en eski kurum olan üniversiteler ile denk bir hâl almışlardır.