Yöneticilerin başarısızlıkları veya örgütlerdeki kötü yöneticilik deneyimlerine odaklanır.

Yaygın yönetim ve örgütlenme biçimlerinin sosyal yaşama zarar vermeyeceğini iddia eder.

Sessiz çoğunluğa söz hakkı verilmemesi gerektiğini savunur.

Temel amaçlarından biri geleneksel ve yaygın kabul görmüş yönetim düşüncesini eleştirerek örgütsel hayatta kullanılan kavramların arka planını teşhir etmektir.

Mevcut yönetim uygulamalarının devam ettirmeye çalışır.