Böylece Sirhindî, İslam’ın ikinci bin yılının müceddidi, “müceddid-i Elf-i Sâni” kabul edilmiştir. Gerçekten onun yazıları ve tesiri, Hindistan’da İslamiyet’in, bir takım farklı cereyanlar hâlinde çözülmesini önlemiş ve dinin dışa ve içe ait hayatiyetini temin ederek kuvvetlendirmiştir. Bu husus onun özellikle İslam’ın dini-tasavvufi düşüncesine yaptığı önemli bir hizmettir. Doğru cevap D’dir.