Günümüzde, Başkent’teki yapılarda gördüğümüz mozaiklerin çoğunluğu Palaiologoslar Dönemi’ne aittir. 13.yüzyılın başına tarihlenen bu eserlerdeki sahnelerin büyük bir kısmı günümüze ulaşamamıştır. H.Sophia’nın güney galerisinde yer alan “Deesis” sahnesi de bu dönemde yapılmıştır. Gerek teknik ve işçilik, gerek anlatım yönünden son derece etkileyici bir sahnedir. Merkezde yer alan İsa’nın dünyevi görünüşü, figürdeki hümanist yaklaşımı açıklıkça ortaya koyar. Sahnede yer alan Vaftizci Yahya tasvirinde duyguların dışa vurumu oldukça etkileyicidir. Deisis, Meryem ve Vaftizci Yahya’nın Kıyamet günü yargılanan insanlar için İsa’nın affedici olmasını diledikleri, mahşer sahnesinin merkezinde betimlenen üçlü bir kompozisyondur. Ortada İsa, iki yanında annesi Meryem ve Vaftizci Yahya yer alır.

Diptikon ise birbirine menteşe ile bağlı iki levhadan oluşan, Konsüller başa geçtiği zaman, diğer meslektaşlarına yeni görevine başladığını haber vermek için üretilen hediyedir. Ampulla ise içine kutsal yağın konduğu kaplara verilen isimdir. Ökaristinin kelime anlamı şükran demektir. Hıristiyan liturjisinin ana ayinidir. Röliker ise önemli dini kişilerin kemiklerinin muhafaza edildiği kutulardır.