Osmanlı İmparatorluğu’nda 1860’lı yıllara gelinceye dek modern anlamda örgütlü işçi eylemlerinden söz edilemez. 1863’te Zonguldak kömür madenlerinde çalışan işçiler iş bıraktı; 25 Ocak 1872’de ise tersane işçileri greve gitti. Bu bağlamda Beyoğlu Telgrafhanesi işçilerinin Şubat 1872’de gerçekleştirdikleri iş bırakma eylemi, nitelikleri bakımından gerçek anlamda ilk grev olarak kabul edilmektedir. Nisan 1872’de Ömerli-Yarımburgaz ve İzmit demiryolu işçileri, ücret konusundaki anlaşmazlık nedeniyle iş bıraktılar. 1876 Şubat ayı sonunda Haydarpaşa Demiryolu işçileri de ödenmeyen maaşlar nedeniyle iş bıraktılar.