Kapitülasyon, en genel anlamıyla bir devletin başka bir ülkenin tüccarlarına verdiği ticari, adli ve iktisadi ayrıcalıklar olarak tanımlanabilir. Kapitülasyon yaklaşımı, klasik Osmanlı iktisadi zihniyetinin temel ilkelerinden birisi olan ülkede eşya ve ürün sıkıntısının çekilmemesi anlayışını destekler. Böylece ülkeye giren ürün artar ve kıtlık çekilmez. Ancak 19. yüzyıldan itibaren bu temel iktisadi anlayış değişmeye yüz tutar ve kapitülasyonlar, Tanzimatçı bürokratlar tarafından iktisadi yenileşmenin önünde büyük bir engel olarak değerlendirilir.