XVI. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren, Osmanlı Devleti fiilen Avrupa devletler sisteminin bir parçası haline gelmiş, Avrupalı devletler de, Osmanlı İmparatorluğu’nu kendi aralarındaki güç mücadelelerinde önemli bir aktör olarak görmeye başlamışlardır. Bunun temel sebepleri, Avrupa’da feodalizmin çöküşüyle beraber laik temellere dayalı millî monarşilerin ortaya çıkışı ve Protestanlığın ortaya çıkışıyla Hıristiyan dünyasının bir kez daha bölünmesidir. Böylece, Batı dünyasının genelinde Türklere ve Müslümanlara karşı ön yargılar devam etmekle birlikte, siyasî ve diplomatik arenada, Osmanlılara karşı salt dine dayalı bir Haçlı politikası izlenmesi konusunda farklı yaklaşımlar ortaya çıkmaya başlar.