Rusya Kutsal Yerler Meselesi ile Osmanlı vatandaşı Ortodoksların hâmiliği için Osmanlı Devleti’ni iyice sıkıştırmaya başlamıştır. Aslında Rusya’nın bu hamlesi, sadece dinî amaçlar ve endişelerden; din ve ırk dayanışmasından kaynaklanmıyordu. Rusya’nın bu talepler üzerinden başka amaçları güttüğünü gösteren en somut delil 9 Ocak 1853
tarihinde St. Petersburg’ta Çar I. Nikola ile İngiltere Büyükelçisi George Hamilton
Seymour (1797-1880) arasında geçen görüşmedir. I. Nikola, Seymour’a Osmanlı Devleti’nin kendi aralarında doğrudan paylaşılmasını şu şekilde teklif etmişti:
“Kollarımız arasında hasta bir adam var. Çok hasta. Size açıkça söylemeliyim ki, gereken bütün tedbirleri almadan önce onu günün birinde kaybetmemiz büyük felaket
olacaktır. Türkiye ansızın ölebilir.” Seymour ise bu teklif karşısında, “hastayı tedavi
etmeyi” niçin düşünmediklerini söyleyerek Osmanlı Devleti’nin bütünlüğünün devam etmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu ifadelerden de anlaşıldığı üzere, Rusya burada Osmanlı mirasının paylaşılmasını tartışmaya açmış ve bunu öncelikle İngiltere’ye teklif etmiştir. İngiltere ise 1798 yılında Mısır’ın Fransa tarafından işgal edilmesinden beri takip ettiği Osmanlı toprak bütünlüğünün korunması siyasetini devam ettirerek bu teklifi reddetmiştir.