İslam ülkesine girmek veya İslam ordusuna teslim olmak isteyen bir yabancıya verilen can ve mal güvencesine eman adı verilmektedir. Yabancı ülke elçileri Osmanlı topraklar›na girdikleri andan itibaren İslamî eman telakkisine göre misafir kabul edilir, can güvenlikleri, her türlü iaşe ve ibateleri
devletçe karşılanırdı. Eman isteyen kimseye müste’min, eman verilene müste’men denirdi.