"Osmanlı Devleti’ndeki alakanın Almanya’ya yönelmesinde, iki devlet arasında bir çatışmaya neden olabilecek ve dolayısıyla aralarındaki münasebetleri zedeleyebilecek ne ana kara ne de sömürgeleri üzerinden her hangi ortak sınıra sahip olması da etkili olmuştur. Her ne kadar İngiltere ve Fransa’nın Osmanlı Devleti’ne ana kara sınır olmasa da, işgal ettikleri ve sömürgeleri halinde getirdikleri Tunus ve Mısır üzerinden ortak sınıra sahiptiler. Almanlarla böylesine bir ortak noktanın, dolayısıyla muhtemel bir çatışmaya neden olabilecek bir komşuluğunun söz konusu olmaması, II. Abdülhamid’i rahatlatmaktaydı"