Sanayi devrimine kadar Osmanlı Devletinde zanaat ve küçük sanatlara dayanan sanayi ve esnaflık çok gelişmişti ve mal sahibi, usta, kalfa ve çırak olarak çalışanların sayıları oldukça fazlaydı. Loncalar, 19. yüzyılın sonlarına kadar, tüm çalışanları örgütleyen meslek kuruluşlarıydı. Bu kuruluşların çerçevesinde sosyal güvenliğin en temel biçimi olarak nitelendirilebilecek uygulamalar söz konusu olmuştur. Her loncanın bir teavün sandığı (orta sandığı) bulunmaktaydı.Doğru cevap B'dir.