Osmanlı Devleti’nde, 18. yüzyılın ilk çeyreği ile birlikte gündeme gelen batıyı anlamaya dönük çabalar, aynı yüzyılın sonuna gelindiğinde farklı bir anlam ve içeriğe kavuştu. Özellikle III. Selim’in tahta çıkmasıyla başlayan ve Nizâm-ı Cedîd olarak isimlendirilen ıslahat programı, öncekilerden farklı olarak nispeten daha geniş bir alanda yapılacak yenilikleri kapsıyordu.