1804 yılında Sırbistan’da başlayan bağımsızlık yanlısı isyanlar, 19. yüzyıl boyunca Balkanlar’da etkisini devam ettirmiş ve nihayetinde önce Yunanistan’ın ve sonrasında da Sırbistan, Romanya ve Karadağ’ın bağımsızlıklarını kazanmaları ile Osmanlı Devleti aleyhine bir seyir izlemiştir. Bu gelişmelerin sebebi olarak “Milliyetçilik” cereyanları ve Rusların tahrikleri ön planda yer alırken; Osmanlı Devleti’nin siyasî ve askerî zaafları da etkili olmuştur. Bâb-ı Âlî, Tanzimat ve Islahat fermanları ile Balkanlar’daki ayrılıkçı hareketleri sona erdirmede yeterli olamamıştır. Paris Barışı sonrası Balkanlar’da Rusların tahrik ve tazyikleri ile kaynaşmalar artmış ve bu bölgede bulunan Rus konsoloslukları, bu isyanları teşvik ve organize etmek suretiyle Panslavizm’in hayata geçirilmesi için çalışmalarını hızlandırmışlardır.