Sened-i İttifak, Osmanlı Sultanının âyanların varlığını kabul ettiği dolayısıyla iktidarını hiç de alışılmadık biçimde başka güç odaklarıyla paylaşmayı kabul ettiğini gösterir. Böylece padişahın yetkileri ve otoritesinin sınırlandığı gibi bir izlenimin doğmasına yol açar. Bu içeriği ile Sened-i İttifak, zaman zaman Magna Carta’ya benzetilmiştir. Sened-i İttifak, 17.yüzyılın sonları ve 18.yüzyılın başlarından itibaren uzun bir dönem boyunca devletin taşra üzerindeki denetimini yitirmesinin bir sonucu olarak doğmuştur.