Görüldüğü üzere toplumların yapısında pek çok alanda hürriyete doğru bir akış meydana gelmiş, Avrupa’nın mutlakiyetçi hükümdarları liberalizm ve hürriyetçiliği baskı altında tutmaya çalışmışlardır. Ancak bu fikirlerin bir gün patlamaya dönüşmesi kaçınılmaz hâle gelmiştir. 1830’da Fransa’da patlak veren ayaklanma işte bu sürecin sonucudur. 25 Temmuz 1830’da basın hürriyetinin kaldırıldığı, seçmen sayısının 100.000’den 25.000’e indirildiği ve liberal muhalefeti dağıtmak üzere meclisin dağıtıldığı ilân edilince tepkiler başlamıştır. Tepkiler 27 Temmuz 1830’da “Fransa’da Temmuz İhtilâli” ismiyle anılan ayaklanmaya dönüşmüştür. Liberallerin aşırı kolu olan Cumhuriyetçiler tarafından başlatılan ayaklanma kısa sürede öğrenci, işçi ve halkın katılımıyla büyümüştür. Paris sokaklarında 3 gün süren kanlı çatışmalar yaşanmıştır. 30 Temmuz’da liberal milletvekillerinin kurduğu Yürütme Konseyi, X. Charles’in krallıktan düşürüldüğünü ve liberal fikirleriyle tanınan I. Louıs Philippe’nin kral olduğunu ilân etmiştir. Anayasa da demokratik ilkelere göre değiştirilmiş ancak cumhuriyet ilân etmeye cesaret edilememiştir.