Bu süreçte Suriye ve Şam valiliklerini ele geçirmeye çalışan Mehmed Ali Paşa, 1831 yılında beklediği fırsatı yakalamıştır. Mehmed Ali Paşa, Mısır’da kurduğu düzeni güvenceye almak için baştan beri Suriye’yi ele geçirmesi gerektiğini düşünüyordu. Suriye’nin merkezî hükümetin zayıflığı dolayısıyla birtakım yarı müstakil ve birbirlerinin aleyhinde çalışan gruplara bölünmesinden faydalanarak bu grupları çeşitli yöntemlerle birbirine kırdırma ve kendini destekleyebilecekleri bir koruma politikası izlemiştir. Ayrıca Hristiyan ahaliyi de bazı vaatler ile kendi tarafına çekmeyi başarmıştır. Bu şekilde uygun şartları hazırladıktan sonra Aralık 1831’de Akka valisi Abdullah Paşa üzerine kuvvet göndererek harekete geçmiştir. Abdullah Paşa’ya karşı harekete geçmesinin sebeplerini de şu şekilde açıklamıştır; Birincisi Mısır’da ağır vergiler ve askerlik şartından kaçarak Suriye’ye iltica eden 6000 kişinin iadesini istemesine rağmen Abdullah Paşa’nın bu isteği yerine getirmeyerek sert bir ifade ile: ”Mısırlılar da Suriyeliler gibi, Osmanlı İmparatorluğunun tebaasıdırlar. Osmanlı İmparatorluğunun istedikleri bir yerinde ikamete hakları vardır” cevabını vermesidir. İkinci sebep Babıâli ile Abdullah Paşa arasındaki ihtilaf sırasında verdiği 11.000 kese borcu Abdullah Paşa’nın ödememesidir. Üçüncü sebep ipekböcekçiliği üretimi için Suriye’den getirilen tohumları 1831’de Abdullah Paşa’nın yasaklamasıdır. Mehmed Ali Paşa’nın Abdullah Paşa’ya bir diğer suçlaması ise Şark’a olan mısır ihracatının Sina yarımadası üzerinden yapılmasını teşvik ederek Mısır limanlarının zarar görmesine neden olmasıdır.