Slavyonofilizm akımı, Çar I. Nikola zamanında (1825- 1855) gittikçe siyasi bir nitelik kazanarak koyu bir milliyetçiliğe dönüştü ve sonuçta “Panislavizm” denen akım ortaya çıktı. Bu dönemde Panislavizm, artık yüksek sesle ifade edilen ve daha organize bir akımdır. Hareketin lideri ise, Moskova Üniversitesi Tarih Profesörü Pogodin idi ve diğer yazar ve aydınlar da, 1841’de kurulan ve başyazarlığını yine Pogodin’in yaptığı bir dergi (Moskvityanin) etrafında toplanmışlardı. Pogodin’e göre, “Panislavizmin önündeki en büyük engeller Avusturya ve Osmanlı İmparatorlukları idi ve bunlar biran önce yıkılmalı ve yerlerine, Rusya’nın öncülüğünde İstanbul merkezli büyük bir Slav imparatorluğu kurulmalıydı”. Bu gurup, Kırım Savaşından sonra 1857’de Moskova’da “Slav Yardım Derneği”ni de kurdu. Dernek, Rusya Dışişleri Bakanlığı’nın kontrolüne verildiği gibi, derneğin koruyucu başkanlığına da Veliaht Aleksandr (III. Aleksandr) getirildi. Böylece, Rusya için kötü sonuçları olan Kırım Savaşı’ndan sonra Panislavizm güçlenmiş ve artık Rus hükümetinin kontrolüne girerek siyasi nitelik kazanmıştı.