Görüldüğü gibi İngiltere hariç bütün devletler kısa ve uzun süreli bloklar oluşturmuşlardır. Rus-Fransız İttifakı 1914 yılına kadar süren en uzun ittifak olacak ve o tarihte İngiltere’nin de katılması ile savaşın “itilaf gücünü” oluşturacaktır. Bu süreç içinde ittifaklar sadece yukarıdakiler ile sınırlı kalmadı. Büyük devletler ile daha küçük devletler ya da Avrupalı devletler ile Avrupa dışı güçler arasında da savunma ve işbirliklerine dayalı anlaşmalar oluştu. Söz gelimi Avusturya 1881 yılında Sırbistan, 1884 yılında da Romanya ile anlaşmalar yaptı. İngiltere zaman zaman Avrupa devletleri ile ittifak denemelerine girdi ise de sonuç alamadı. Bu süreçte dikkati çeken en önemli ittifakı, 1878 yılında Osmanlı Devleti ile Kıbrıs Anlaşması, 1902 yılında da içeriği itibarı ile Rusya’ya karşı Japonya ile yaptığı ittifaktır. Hatta bu ittifakın Rus Japon Savaşı’nı (1904-1905) kışkırttığı da söylenebilir. Bütün bu gelişmelerin o sıralarda dünyanın en büyük fiziki imparatorluklarından birisi olan Osmanlı Devleti’ni etkilememesi mümkün değildi. Hatta denilebilir ki, özellikle 1878 Berlin anlaşmasından sonra bütün bloklaşma ve uzaklaşmalarda “şark meselesi/doğu sorunu” yani Osmanlı topraklarının paylaşımı problemi diploması masalarının ana konusuydu.