Osmanlılar Rumeli’yi fethedip, bölgeyi Türkleştirme faaliyetlerine başladıkları zaman batı Anadolu Yörüklerini bu iş için kullanmışlardır. Bu bölgeye yerleştirilen bu gruplar devletin ileriki yıllardaki fetihlerinin hazırlanmasında önemli görevler yerine getirmekteydiler. Bu nedenle Rumeli’ye iskân edilen Yörükler ile Abadolu’da kalanlar arasında hukuki durumları açısından birtakım farklılıkların olduğu görülmektedir. Devlet, Rumeli’ye iskân edilen Yörüklerden askeri ve idari alanlarda daha fazla yararlanabilmek adına kanunnâmeler hazırlamıştır. Fatih’in kanunnâmesinde görevleri birkaç cümle ile belirtilen Yörüklerin hukuki statüsünü ve askeri görevlerini ortaya koyan kanunnâmeler Kanuni Sultan Süleyman devrinden itibaren hazırlanmıştır. Bu kanunnâmelerde Rumeli Yörükleri ordu içerisinde belli bir görevi olan gruplar olarak gösterilmiştir. Fatih Sultan Mehmet’ten önceki devirlerde Rumeli fetihlerinde kendilerine tahsis edilen çiftlikler karşılığında silahlı birer unsur olarak görev yapan Yörüklerin daha sonraki dönemlerde imar, koruma ve ordunun geri hizmetlerinde istihdam edilmeleri söz konusudur. Bu nedenle artık toprakları ekmelerinden söz etmek mümkün değildir.