Kıbrıs’tan kaçanların rüşvet vererek, veya yeniçeri ya da gönüllü yazılıp daha sonra timâra çıkarak, kaçtıkları tespit olunmuştur.Kıbrıs’tan insan kaçıranların bu işi yaptıkları belirlenirse idam edilecekleri, adada iskeleler haricine yanaşan gemiler olursa bunlara el konulması yolunda Kıbrıs beylerbeyine emirler gönderilmiştir.

Bunun ilkini psikolojik sebepler olarak niteleyebiliriz. Konar-göçerler
yerleştirildikleri yerlerde yine hayvancılıkla meşgul olmakla beraber buğday, arpa
gibi kuru ziraat ürünlerinin ekimini gerçekleştirmekteydiler.

Yıllardır konar-göçer hayatı benimseyen insanların birden bire yerleşik hayata geçmeleri ve buna intibak etmeleri çok zordu. Çünkü devamlı sürülerinin peşinde dolaşan at binen, silah kullanan bu insanların dar bir çevrede çiftçilik yaparak hayatlarını sürdürmeleri bir müddetten sonra onlara zor geliyor ve eski hayatlarını özlüyorlardı.

Konar-göçerlerin iskân mahallini terk etmelerinin ikinci sebebi yerleştikleri
bölgenin iklimi, doğası ve toprakların verimsiz çöl arazilerinden oluşmasından
kaynaklanmaktaydı.

Ayrıca güneyden devamlı Arap aşiretlerinin baskınlarına maruz kalıyorlardı.