5188 sayılı Kanun kapsamında ilk yasak, Kanunun 16. maddesinde öngörülmüştür. Buna
göre, “Özel güvenlik personeli, Kanunda belirtilen koruma ve güvenlik hizmetleri dışında
başka bir işte çalıştırılamaz.”
Kanun koyucu bu yasak ile özel güvenlik personelinin, özel güvenlik sisteminin teşkil
amacıyla bağdaşmayan işlerde istihdam edilmesini engellemek istemiştir.
Diğer bir yasağa Kanunun 17. maddesinde yer verilmiştir. Buna göre, “Özel güvenlik personeli greve katılamaz. Bilindiği üzere işçiler bakımından grev, işverenler bakımından ise lokavt anayasal bir haktır (AY m. 54). Ancak grev ve lokavt herhangi bir sınırlamaya tabi olmaksızın kullanılabilecek haklardan değildir. Zira grev bazı hâllerde, işverenin ekonomik menfaatlerinin dışında üçüncü kişilerin veya kamunun güvenliği ve sağlığı açısından tehlikeli sonuçlar doğurabilir. İşte bu gibi hâllerde grevin yasaklanması bir zorunluluktur. Nitekim Anayasanın 54. maddesinin üçüncü fıkrasında, hangi hâllerde ve hangi işyerleriyle ilgili olduğunun kanunla gösterilmesi kaydıyla grev ve lokavtın yasaklanabileceği veya ertelenebileceği belirtilmiştir. Bu kapsamda, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun 62. maddesinde grev yasaklarına, 63. maddesinde de ertelenecek hâllere yer verilmiştir. Benzeri bir yasak 5188 sayılı Kanunun 17. maddesinde de öngörülmüştür. Böylelikle kanun koyucu kamu güvenliğiyle ilgili olması noktasından hareketle özel güvenlik hizmetini yerine getiren kişiler bakımından grev yasağı getirmiştir.
Kanunda öngörülen diğer bir yasak, özel güvenlik görevlilerinin lokavt dolayısıyla işten uzaklaştırılmalarına ilişkindir. Kanunun 18. maddesine göre, “Özel güvenlik görevlileri lokavt dolayısıyla işten uzaklaştırılamaz.”